مترجم سایت

امير مؤمنان على عليه السلـامـ خطبه بدون نقطه را نيز، پس از مذاکره اصحاب در اين باره، بدون درنگ به ايراد آن پرداخته و فرمودند!

(الحمد لله اهل الحمد و ماواه، و له اوکد الحمد و احلـاه، و اسعد الحمد و اسراه، و اطهر الحمد و اسماه، و اکرمـ الحمد و اولـاه.

الواحد الـاحد الصمد لـا والد له و لـا ولد.سلط الملوک و اعداها و اهلک العداة و ادحاها، و اوصل المکارمـ و اسراها، و سمک السماء و علـاها، و سطح المهاد و طحاها، و اعطاکمـ ماءها و مرعاها، و احکمـ عدد الـاممـ و احصاها، و عدل الـاعلـامـ و ارساها.

الـا له الـاول لـا معادل له، و لـا راد لحکمه لـا اله الـا هو الملک السلـامـ المصور العلـامـ الحاکمـ الودود، المطهر الطاهر، المحمود امره المعمور حرمه المامول کرمه.

علمکمـ کلـامه و اراکمـ اعلـامه، و حصل لکمـ احکامه، و حلل حلـاله و حرمـ حرامه، و حمل محمدا الرسالة، و رسوله المکرمـ المسود المسدد الطهر المطهر، اسعد الله الـامة، لعلو محله، و سمو سؤدده و سداد امره و کمال مراده.

اطهر ولد آدمـ مولودا، و اسطعهمـ سعودا، و اطولهمـ عمودا، و ارواهمـ عودا، و اصحهمـ عهودا، و اکرمهمـ مردا و کهولـا.صلـاة الله له و لآله الـاطهار، مسلمة مکررة معدودة و لآل ودهمـ الکرامـ، محصلة مرددة مادامـ للسماء امر مرسومـ و حد معلومـ.

ارسله رحمة لکمـ، و طهارة لـاعمالکمـ، و هدوء دارکمـ، و دحور عارکمـ، و صلـاح احوالکمـ، و طاعة لله و رسله، و عصمة لکمـ و رحمة.

اسمعوا له، و راعوا امره، و حللوا ما حلل، و حرموا ما حرمـ، و اعمدوا رحمکمـ الله لدوامـ العمل، و ادحروا الحرص و اعدموا الکسل، و ادروا السلـامة و حراسة الملک و روعها، و هلع الصدور و حلول کلها و همها.

هلک و الله اهل الـاصرار، و ما ولد والد للـاسرار، کمـ مؤمل امل ما اهلکه، و کمـ مال و سلـاح اعد صار للـاعداء عده و عمده.

اللهمـ لک الحمد و دوامه، و الملک و کماله، لـا اله الـا هو، وسع کل حلمـ حلمه، و سدد کل حکمـ حکمه، و حدر کل علمـ علمه.

عصمتکمـ و لواکمـ و دوامـ السلـامة اولـاکمـ، و للطاعة سددکمـ، و للـاسلـامـ هداکمـ، و رحمکمـ و سمع دعائکمـ و طهر اعمالکمـ و اصلح احوالکمـ.

و اساله لکمـ دوامـ السلـامة،: و کمال السعادة، و الآلـاء الدارة، و الـاحوال السارة، و الحمد لله وحده.) (1)


 (لـازمـ به تذکر است نقطه‏هايى که بر روى‏هاى گرد(ة‏)مى‏آيد، چون در حال‏(وقف‏)خوانده نمى‏شود، لذا حرف نقطه‏دار محسوب نمى‏گردد.)

اين خطبه نيز از مراتب علمى و فکرى مولـاى متقيان حکايت دارد، که بدون تامل، پس از صحبت اصحاب به ايراد آن پرداخته، و در مورد توحيد و نبوت و صفات الهى، و سنت و سيره رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏باشد، و جامعه اسلـامى را به تبعيت از آن حضرت و خود سازى دعوت مى‏فرمايند.

ترجمه خطبه:

ستايش مخصوص خدايي است که سزاوار ستايش و مآل آن است. از آنِ اوست رساترين ستايش و شيرين ترين آن و سعادت بخش ترين ستايش و سخاوت بار ترين و شريف ترين آن و پاک ترين ستايش و بلند ترين آن و ممتاز ترين ستايش و سزاوارترين آن.

يگانه و يکتاي بينيازي که همه نيازمندان و گرفتاران آهنگ او نمايند. نه پدري دارد و نه فرزندي. شاهان را به حکمت و آزمون مسلّط ساخت وبه تاختن واداشت.

و ستمکاران و متجاوزان راهلـاکت نمود و کنارشان افکند. و سجاياي بلند را به خلـايق رسانيد و شرافت بخشيد. و آسمان را بالـا برد و بلند گردانيد. بستر زمين را گشود و گسترش داد و محکمـ نمود و گسترده ساخت. آن را امتداد داد و هموار کرد و براي زندگي آماده و مهيّا فرمود. آب و مرتعش را به شما ارزاني داشت. تعداد اقوامـ را براي زندگي آماده و مهيّا فرمود. آب و مرتعش را به شما ارزاني داشت. تعداد اقوامـ را براي زندگي در آن به درستي. و حکمت مقرّر فرمود و بر شماريکايک آنان احاطه يافت. و نشانه‌هاي بلند هدايت مقرّر فرمود و آن‌هـا  را بر افراشته و استوار ساخت.

معبود نخستين که نه او را همـ طرازي است و نه حکمش را مانعي. خدايي نيست جز او، که پادشاه است و مايۀ سلـامت، صورتگر است و دانا، فرمانروا و مهربان، پاک و بيآلـايش. فرمانش ستوده است و حريمـ کويش آباد به توجّه پرستندگان و نيازمندان است و سخايش مورد اميد.

کلـامش را به شما آموخت و نشانه هايش را به شما نماياند. و احکامش را برايتان دست يافتني نمود. آنچه روا بود حلـال و آنچه در خور ممنوعيت بود، حرامـ شمرد.

بار رسالت را بر دوش محمّدصلّي الله عليه و آله افکند. همان رسول گرامي که بدو سروري و درستي در گفتار و کردار و رفتار ارزاني شده، پاک و پيراسته است.

خداوند اين امّت را به خاطر برتريِ مقامـ و بلنديِ شرف و استواري دين او و کامل بودنِ آرمانش سعادت بخشيد. او بيآلـايش ترين فردِ از آدميان در هنگامه ولـادت و فروزنده ترين ستاره يمن و سعادت است. او بلند پايه ترين آنان در نياکان است و زيباترين آن‌هـا  در نسل و شاخسار. و درست پيمان ترين و کريمـ ترين آنان است در نوجواني و بزرگسالي.

درود خداوند از آن او و خاندان پاکش باد، درودي خالص و پي در پي و مکرّر براي آنان و براي دوست داران بزرگوارشان، درودي ماندگار و پيوسته، براي هميشه تا وقتي که براي آسمان حکمي مرقومـ است و نقشي مقرّر.

او فرستاد تا تا برايتان رحمتي باشد و مايه پاکيزگي اعمالتان و آرامش سراي زندگي شما و بر طرف شدن نقاط ننگ و شرمـ آور کارتان. و تا مايه صلـاح حالتان باشد و اطاعت شما از خدا و رسولـانش و موجب حفظ شما و رحمتي بس بزرگ و فراگير.

از او فرمان بريد و بر دستورش مواظبت ورزيد. آنچه را حلـال دانست، حلـال و هر چه را حرامـ داشت حرامـ بشماريد. خدايتان رحمت کند؛ آهنگ کوششي پيوسته نماييد و آزمندي را از خود برانيد و تنبلي را وا نهيد. رسمـ سلـامت و حفظ حاکميّت و بالندگي آن را و آنچه را که موجب دغدغه سينه‌ها و تشويش دلها و روي کردِ درماندگي و پريشاني به سوي به آن‌هـا ست.

پي نوشت:
نهج السعادة فى مستدرک نهج البلـاغه ج 1 ص 100 تا 103 خ 21، بحار الـانوار ج 9 ط قديمـ به نقل از سفينة البحار ج 1 ص 397، تاريخ عماد زاده ج امير المؤمنين ص 438